16 enero 2010

O auto-odio e Galicia / El auto-odio y Galicia

[Este post incluye versión en castellano al pie del texto en gallego]

Galicia é, cicáis, a comunidade autónoma máis curiosa de España e na miña opinión, os residentes en Galicia máis conscentes dalgunhas das súas singularidades máis rechamantes somos os que hoxe residimos no país pero medramos e vivimos moitos anos ao leste de Pedrafita. Velaiquí unha das curiosidades que mellor amosan as singularidades desta terra:
Desde uns meses antes das últimas elecións autonómicas celebradas na primaveira do ano pasado, converteron a lingua galega nun ¿problema? Fenómeno moi curioso porque o galego é o idioma que hai séculos se deron os homes e as mulleres do país como consecuencia da evolución autóctona do latín e das linguas faladas polos seus avós. 
Todo isto sen esquecer que hoxe, ao marxe de pasadas imposicións, por razóns sociais, económicas e culturais o castelán mereza e teña o mesmo tratamento legal, o que fai incomprensíbel que o PP quera aplicar criterios uniformadores e utilitaristas propios do ultranacionalismo franquista coa finalidade de reforzar aínda máis o castelán como idioma preferente.

Na procura de votos...
Problema O ¿problema? da lingua foi xerado durante os meses previos aos comicios polo PP e por un grupo autonomeado Galicia Bilingüe que, paradoxalmente, promove o monolingüismo castelán. Os dirixentes do PP e máis os bilingüístas monolingüístas recurriron á comodide aculturizadora das xentes para satanizar a lingua coa tese de que é un suposto atranco para as actividades económicas e mesmo para o ensino, o que tivo traduzón no programa do PP, que fixo unha serie de propostas para solucionar eses ¿problemas?
Co respaldo dos votos entón conseguidos, a nova maioría de goberno (PP) tramita un proxecto lexislativo que rachará co bilingüísmo e por riba imporá aos funcionarios públicos de Educación a obriga de expresarse nun idioma estranxeiro, o inglés.
Ninguén dubida dos efectos positivos que ten o feito de que os estudantes coñezan o inglés, ninguén nega tampouco o dereito dos propietarios de colexios privados a ofertar un ensino no que o inglés sexa o único ou o principal idioma vehicular; perón, é curioso que en Galicia --que forma parte do valioso mosaico cultural das Españas-- a Administración pública promova o incumprimiento das leis que regulan o ingreso na función pública docente e, rachando coa Constitución, prescinda tamén do decreto 276/2007 que rexe o acceso dos traballadores do ensino ao sistema público, regulamento que non rexeitou case que ninguén, ¡tampouco o PP!
En resumo, a lexislación do Estado español esixe que todos os docentes do sistema público de ensino (incluídos os colexios concertados, pois son financiados cos impostos dos cidadáns) posúan coñecementos suficientes dos idiomas oficiais do Estado, que no caso de Galicia son dous: o galego e o castelán
As leis aplicabeis reflicten con rigor o contido da Constitución, son de obrigada aplicación e, por riba, informan dun principio legal básico: nengún profesor do sistema público de ensino ten a obriga de coñecer linguas estranxeiras, agás os que exercen a docencia das mesmas.
..
O Goberno galego proxecta burlar as leis
Nembargantes, o Goberno galego do PP elaborou un proxecto de lei que racha coa lexislación do Estado.
Se as institucións centrais do Estado e a Xustiza manteñen a súa actitude inhibitoria respeito ao que está a acontecer en Galicia, ao remate do proceso lexislativo que o PP tramita na Cámara galega unha lei inconstitucional será aplicada nos primeiros cursos do ensino básico no vindeiro outono e, nos anos seguintes, se extenderá ao resto dos ciclos, segundo prevé o proxecto do PP. 
De xeito que, entre outras consecuencias, nos vindeiros anos aqueles que aspiren a exercer a docencia en Galicia deberán ser anglofalantes...
Quen resida fóra de Galicia difícilmente comprenderá que o españolista PP tente converter o curioso país galego nun territorio extraconstitucional, rachando co marco de convivencia lingüística da Constitución de 1978. Mais os que residimos en Galicia e aínda non temos perdido o norte xurídico e cultural si comprendemos as tolerías dos responsabeis da Administración galega porque hai probas dabondo de que neste curioso país todo vale á hora de gañar elecións, ¡mesmo prescindir das leis que fan posible a convivencia!
Se os nacionalistas galegos (BNG) houberan tentado impor a lingua como único idioma vehicular no ensino público --¡cousa que non fixeron!, quen diga o contrario minte-- os españoleiros (PP, UPyD, Falanxe, etcétera) haberían esixido coa contundencia que se empregan de cotío a intervenzón das autoridades en defensa de la patria, a mesma patria da que agora se burlan ao esquecer as súas leis co obxectivo de marxinar a lingua galega e a realidade pluricultural das Españas.
..
O condicionante do auto-odio
O escenario é imposible de resumir nun blogue, pois habería que falar do longo proceso histórico durante o que, sexa por imposicións ou por renuncias e tamén por egoísmos individuais e económicos, xerminou o auto-odio; fenómeno que emporcalla as decisións e o voto dunha porcentaxe moi elevada de galegos.
De todolos xeitos, hoxendía compre destacar dous factores de probada influenza:
Primeiro, para a maioría dos dirixentes --non todos-- dos partidos con presenza na curiosa Galicia a cultura é un ben prescindíbel; e
Segundo, para a maioría dos eletores que van votar... ¡tamén!
..
A doce comodidade de pechar os ollos
Na curiosa nazón galega --que ao marxe de consideracións partidarias ou ideolóxicas está integrada no mosaico das Españas-- pouco importan a cultura e a racionalidade na administración dos bens e dos intereses públicos. Peor aínda, esa actitude a ten asumida boa parte da poboación, pois consinte en silenzo barbaridades como istas:
* o 82 % dos concellos españois con problemas de abastecemento de auga son galegos;
* o 65 % dos concellos españois cun saneamento deficiente son galegos;
* o 63 % dos concellos españois con deficiente alumeado público son galegos, e
* o 38 % dos concellos españois que teñen graves problemas medioambientais na xestión dos residuos son galegos...
Mais os contribuintes da Galicia pechan os ollos diante desas e doutras aberracións e con exemplar conformismo aportan os cartos cos que se está a construir a inxustificable Cidade da Cultura; manteñen tres aeroportos deficitarios; pagan en grande medida cos seus impostos ducias de festas gastronómicas que non teñen utilidade cultural nin producen retorno económico; pagan as esaxeracións do Xacobeo que só serven para proporcionar ingresos aos amigos do Goberno autonómico; por riba tamén pagan 720.000 euros para que todos os hospitais públicos galegos teñan curas católicos... etcétera, etcétera, etcétera. E a cultura galega importa pouco ¡ou nada!
Para facer unha sinxela relazón dos despropósitos político-presupostarios que sofren Galicia e os galegos fai falla un libro de 400, 500 páxinas... ou máis!
Nese mar de feitos recentes e históricos dos que é imposible facer un resumo, compre subliñar unha evidencia: o actual Goberno autonómico é moi representativo da Galicia, país no que o seu futuro demográfico, cultural e económico non esperta o interese de case que ninguén, tampouco o da maioría dos votantes.
..
CON ANTERIORIDADE:
Novembro 2009, "El Gobierno gallego torpedea un derecho y se limpia con la cultura".

..
.
VERSIÓN EN CASTELLANO
..
Galicia es, probablemente, la comunidad autónoma más curiosa de España. Y también curiosamente, por lo general los más conscientes de esa singularidad somos los que residimos aquí pero nos hemos criado, educado o vivido largos años lejos del país gallego.
He aquí una de las curiosidades que mejor ilustran el escenario:
Desde unos meses antes de las últimas elecciones autonómicas [celebradas en la primavera del año pasado] el idioma gallego es un ¿problema? Lo cual, de entrada, resulta chocante porque es el idioma creado hace siglos por la sociedad aquí asentada como consecuencia de la evolución autóctona del latín y de las lenguas habladas con anterioridad; sin menoscabo de que hoy [sin olvidar pasadas imposiciones] por razones sociales, económicas y culturales el castellano tenga igual tratamiento legal; si bien de un tiempo acá el PP, remedando criterios uniformadores y utilitaristas propios del nacionalismo franquista, intenta reforzar que el castellano sea de uso preferente.

Pulsar para ampliar
Pescando votos...
El ¿problema? del idioma fue alimentado durante los meses previos a los comicios autonómicos por el PP y un grupo autodenominado Galicia Bilingüe que paradójicamente promueve el monolingüismo... en castellano, claro. Entre ambos lograron convertir el idioma en motivo de trifulcas de palacio, con la oportuna inclusión del ¿problema? en el programa electoral del PP.
En consecuencia, la nueva mayoría de gobierno (PP) ha elaborado un proyecto de ley que además de destruir el bilingüismo, obligará a los funcionarios públicos de Educación a dominar un idioma extranjero, el inglés.
No, no es criticable --ni mucho menos-- que los estudiantes aprendan inglés ni que haya colegios privados que impongan el inglés como lengua vehicular; pero resulta curioso que en Galicia --que forma parte del valioso mosaico cultural de las Españas-- la Administración del Estado, en este caso la autonómica, promueva el incumplimiento de las leyes que regulan el acceso a la función docente, amén de la Constitución, ignorando el decreto 276/2007 que regula el ingreso en el sistema público de enseñanza.
En resumen, la legislación española exige sin ningún tipo de atenuantes que todos los docentes del sistema público (incluidos colegios concertados, pues son financiados por los contribuyentes) posean conocimientos suficientes de los idiomas oficiales del Estado, que en el caso de Galicia son dos: el castellano y el gallego.
Esa ley está amparada por la Constitución, que es de obligado cumplimiento y que, por si fuera poco, se complementa con el principio legal conforme al cual ningún profesor del sistema público de enseñanza está obligado a tener conocimientos de lenguas extranjeras, salvo los que ejerzan de docentes de las mismas.
..
El Gobierno gallego proyecta burlar las leyes
Sin embargo, en la curiosa Galicia los nacionalistas españoles proyectan burlar la legislación del curioso Estado español... más que curioso es "de pandereta".
Si finalmente es aprobada y si el Gobierno central, las Cortes y la Fiscalía siguen ejerciendo de don tancredo, esa ley empezará a aplicarse el próximo otoño en los primeros cursos de básica para, poco a poco, aplicarse en todos los ciclos.
De modo que en los próximos años quienes aspiren a ejercer la docencia en Galicia deberán ser angloparlantes...
Es lógico que para quienes residen fuera de Galicia sea difícilmente comprensible que el PP intente desgajar la comunidad gallega del marco constitucional en materia de educación. Pero los que residimos aquí y todavía no hemos perdido el norte jurídico y cultural lo comprendemos porque en Galicia y cuando de ganar elecciones se trata, ¡todo vale!, también prescindir de las leyes que hacen posible la convivencia.
Si los nacionalistas gallegos (BNG) hubieran pretendido imponer el gallego como única lengua vehicular en la enseñanza pública --¡cosa que no hicieron!, quienes dicen lo contrario mienten-- los españolistas (PP, UPyD, Falange y demás) se habrían tirado al monte en defensa de la patria, la misma cuyas leyes obvian y pretenden burlar con la finalidad de laminar la lengua gallega, que mal que les pese es una más de las que contribuyen a formar el impagable mosaico de las Españas.
..
Un escenario condicionado por el auto-odio
En realidad, lo que ocurre es más complejo e imposible de resumir en un texto de bitácora.
Sin restar valor al largo proceso histórico durante el que germinaron el auto-odio y el auto-desprecio de numerosos gallegos, a fecha de hoy cabe destacar dos circunstancias de probado peso:
Primero, a la mayoría de los dirigentes --no todos-- de los partidos con implantación en Galicia les importa un rábano la cultura; y
Segundo, a la mayoría de los electores que habitualmente votan ¡también les importa un rábano la cultura! (pero esta y otras cosas está mal visto decirlas).
..
La dulce comodidad de cerrar los ojos
Pero en la curiosa nación gallega --insisto, integrada plenamente en el mosaico de las Españas-- la Cultura y la racionalidad a la hora de administrar la cosa pública apenas interesan, tampoco a un elevado porcentaje de sus habitantes, que obvian barbaridades como estas:
* el 82 % de municipios españoles con problemas de abastecimiento de agua son gallegos;
* el 65 % de municipios españoles con carencias en materia de saneamiento son gallegos;
* el 63 % de municipios españoles con deficiencias en el alumbrado público son gallegos, y
* el 38 % de municipios españoles que acusan errores medioambientales graves en la gestión de los residuos son gallegos...
Los contribuyentes y votantes gallegos cierran los ojos ante esas aberraciones al mismo tiempo que con ejemplar conformismo costean la injustificable Cidade da Cultura; mantienen tres aeropuertos deficitarios; pagan mil y una fiestas gastronómicas culturalmente irrelevantes y cuyo retorno económico es cero; abonan impuestos para que el Xacobeo 2010 sea una fuente de ingresos para los amigos del Gobierno autonómico; destinan este año 720.000 euros para que los hospitales públicos dispongan de curas católicos, que las plantillas de personal sanitario sean cortas es lo de menos...  etcétera, etcétera, etcétera... Y a muchos les importa poco o nada la cultura gallega.
Una simple relación de los despropósitos político-presupuestarios necesitaría un libro de 400, 500 o más páginas.
Una cosa es evidente --se quiera reconocer o no--, el actual Gobierno autonómico es muy representativo de la muy curiosa Galicia, país que poco a poco se hunde demográfica y económicamente con el apoyo electoral de la mayoría de los votantes.
..
Lenguas europeas en peligro más o menos grave de extinción:
..
Mapa capturado en http://www.proel.org/ (pulsar para ampliar)

9 comentarios:

  1. Galicia se acabaré extinguiendo por que los propios gallegos así lo quieren por mayoría.

    Eso es lo más triste, que el propio gallego quiere dejar de serlo.

    Somos a repanocha!

    ResponderEliminar
  2. *se levanta y aplaude*
    Completamente de acuerdo.

    ResponderEliminar
  3. Coincido con que lo del inglés no viene a cuento, es inviable y probablemente ilegal.
    Yo estoy en contra de este borrador de Decreto, pero estoy más en contra todavía del Decreto anterior (aún vigente). Como es bueno (para no caer en el fantismo) oir a todos los implicados, quiero aclarar y dar mi opinión sobre algunos extremos. Galicia Bilingue es una asociación gallega que no promueve el monolingüismo en castellano: no está a favor del castellano ni del gallego, sino de la libertad de los gallegos para usar y elegir cualquiera de las dos lenguas oficiales que tenemos. Los impositores del gallego manipulan el mensaje de GB y dicen que defiende cosas que no defiende.
    Igual que estoy totalmente a favor de que los padres gallegos que hablan gallego puedan educar a sus hijos en gallego (estudiando también castellano) (y por parte de esos padres me parece que es lógico que se opongan y luchen contra este Decreto, pues el otro al menos les garantizaba más del 50% de la docencia en gallego), defiendo que mis hijas puedan recibir la enseñanza en castellano, aprendiendo también gallego y cultura e historia gallega. Eso no es ir contra el gallego, ni tener odio al gallego ni a Galicia, y quien diga lo contrario demuestra errar por sus prejuicios. ¿Qué derecho de qué gallego impido o violo yo si mis hijas estudian en castellano? No estoy dispuesto a resignarme a que los políticos me impongan el idioma que ellos creen más conveniente para mi vida y la de mis hijas, de los dos oficiales que hay. Todos los gallegos somos españoles, y el español es el único idioma común de todos los gallegos. Los asturianos y los andaluces hablan español, y no se sienten discriminados ni menospreciados por ello. Dentro de 300 años ¿se seguirá hablando el gallego o el español? Creo que no. ¿Apostamos algo?
    Un saludo: Pedro M.L. Vigo.

    ResponderEliminar
  4. A PEDRO M.L.,
    Lengua, cultura, economía, ordenación del territorio, futuro... todos esos factores van cogidos de la mano.
    Con relación al ¿derecho? de los padres:
    http://im-pulso.blogspot.com/2009/11/los-idiomas-la-ensenanza-y-las.html

    ResponderEliminar
  5. Coido que algúns cualificarán o do autodesprezo como esaxerado, pero subscribo a tese. Non sei a porcentaxe dos galegos/as que teñen vergonza ou desprezan Galiza, pero son moitos e fan moito dano, tamén a sí mesmos.
    Xoán G. H.

    ResponderEliminar
  6. Te pongo un ejemplo claro de ese auto-odio.
    Una familiar mío, profesora de instituto en un núcleo rural lucense, oberva atónita los resultados de la ¿encuesta? sobre el idioma de Mr. Bean (aka Feijóo). De los 15 alumnos de su clase, todos gallego-hablantes, TODOS contestaron que querían las clases en castellano.

    ResponderEliminar
  7. Haberá vacuna? Se se atopara antes que Galicia morra...

    ResponderEliminar
  8. Hablar gallego no es rentable... para algunos.

    ResponderEliminar
  9. Gracias, Félix, por publicarme y por contestarme: sabes que te leo y que me gusta mucho tu blog. Pero es algo malo que tiene abrir un blog: que te puede hacer comentarios gente que no está de acuerdo contigo (en algunas cosas). No podrías convencer a nadie si sólo te leen los que piensan igual que tu.
    He leído el artículo al que me remites. Cualquier Estado, o Galicia, sólo tienen obligación (y los ciudadanos derecho a exigirlo) de atender en las lenguas oficiales, por lo que sería improcedente y absurdo que unos catalanes exigieran en canarias enseñanza en catalán. Aún así, en muchos paises avanzados, si se junta un grupo de niños suficiente se les ofrece la enseñanza en su lengua materna, aunque no sea oficial (en Madrid ofertaron catalán pero sólo se apuntaron 4 familias y tuvieron que anular el proyecto). En las democracias del mundo con varios idiomas oficiales los padres eligen colegios que imparten la enseñanza a sus hijos en su idioma propio y habitual, pero en ningún sitio del mundo los padres eligen (ni piden elegir) el curriculum se sus hijos: son problemas diferentes, y mezclarlos es escapar del verdader problema, igual que Feijoo metiendo el inglés por medio. Sí que se pueden elegir algunos otros aspectos pedagógicos, como por ejemplo enseñanza religiosa (en España los colegios confesionales son legales, y nadie dice que se segrega a la población por ello). Respecto al tercer punto de tu artículo, si los padres eligen para sus hijos algo que sea perjudicial para ellos, interviene el estado y se lo impide, o si los maleducan. Pero elegir que estudien matemáticas y ciencias en castellano no creo que se pueda considerar mala educación. Un cordial saludo a ti y a los lectores que pasen por aquí, boas noites, Pedro M L.

    ResponderEliminar

NOTA: ImP no publica injurias ni imputaciones de faltas o delitos sin aportar pruebas ni referencias judiciales o sentencia.
Sólo serán publicados los anónimos que a criterio del administrador sean de interés.